Henryk Sienkiewicz na terenie powiatu łukowskiego. Poznanie twórczości poprzez wycieczki rowerowe.
Henryk
Sienkiewicz urodził się 5 maja 1846r. w Woli Okrzejskiej na Podlasiu, zmarł 15
listopada 1916r. w Vevey w Szwajcarii. Pochodził z patriotycznej rodziny
szlacheckiej. Uczył się w gimnazjum w Warszawie, a od 1886r. studiował prawo i
medycynę w Szkole Głównej. Studiów nie ukończył i podjął pracę w prasie
warszawskiej jako felietonista i reporter. Większość swoich artykułów w
„Tygodniku Ilustrowanym”, „Przeglądzie Tygodniowym”, „Niwie” i „Gazecie
Polskiej” podpisywał pseudonimem Litwos. W latach 1876-1878 przebywał w Ameryce
Północnej. Później zwiedził wiele państw europejskich, a także Afrykę. Do
najbardziej znanych nowel i opowiadań H.Sienkiewicza należą: „Stary sługa”,
„Latarnik”, „Janko Muzykant”, „Orso”, „Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela”,
„Bartek Zwycięzca”, „Szkice węglem”, „Za chlebem”, „Wspomnienie z Maripozy”,
„Sachem”, „Legenda żeglarska”. Wielką sławę przyniosły pisarzowi jego powieści.
Najpopularniejsze z nich to : „Trylogia” („Ogniem i mieczem”, „Potop”, „Pan
Wołodyjowski”), „Krzyżacy”, „Rodzina Połanieckich”, „W pustyni i w puszczy”,
„Quo vadis”. Za ostatnią z nich Sienkiewicz otrzymał w roku 1905 literacką
Nagrodę Nobla. Sporo powieści zostało sfilmowanych. Dla uczczenia 25 lat pracy
pisarskiej w darze od społeczeństwa pisarz otrzymał dworek w Oblęgorku koło
Kielc. Tu między innymi zgromadzono pamiątki po pisarzu i otwarto muzeum. Inne
znane muzeum poświęcone Sienkiewiczowi znajduje się w poznańskim Starym Rynku,
w jednej z zabytkowych kamieniczek. Wiele dzieł H.Sienkiewicza przełożono na
ponad 40 języków obcych. Wśród nich spotkać można tak egzotyczne, jak np. język
hindu, koreański, japoński, ormiański, kazachski, maryjski czy tatarski. W roku
1924 prochy pisarza zostały sprowadzone do Polski i złożone w katedrze św.Jana
w Warszawie.